ZABAWY, KTÓRE POMAGAJĄ ROZWIJAĆ UMIEJĘTNOŚĆ WSPÓŁPRACY

O współpracy i jej roli trzeba z dzieckiem dużo rozmawiać. Łatwiej (i zabawniej) będzie jednak pokazać dzieciom, ile radości i nieoczekiwanych efektów przynosi rzeczywista współpraca z grupą. A co sprawdzi się lepiej, niż gry i zabawy, które wymagają pracy w grupach lub zaufania innym uczestnikom? Oto nasze propozycje!

Układanka całości

Cel zabawy polega na tym, by uświadomić dzieciom, że czasem współpraca potrafi dać naprawdę wielkie efekty! Każde dziecko w grupie otrzymuje jedno zadanie. To zadanie jest częścią większej całości – np. tekstu do przeczytania, rysunku, czy plakatu. Dopiero gdy wszystkie dzieci połączą swoje dzieci, ukaże się całokształt. Może to być czytanie na role, w którym każde dziecko otrzymuje własną rolę lub fragmenty do przeczytania. Może to być również ćwiczenie matematyczne, w którym każde z dzieci otrzymuje jedną część informacji i dopiero wszystkie razem pozwalają znaleźć jedną odpowiedź.


Poplączmy się!

Jedna osoba (np. opiekun lub wychowawca) prowadzi grę. Dzieci stają w kółku i zamykają oczy. Wyciągają przed siebie ręce. Osoba prowadząca łączy dowolnie ręce dzieci, tak, żeby każdy kogoś trzymał. Gdy skończy, dzieci mogą otworzyć oczy. Teraz ich zadaniem jest wyplątać się z powrotem do pozycji wyjściowej (kółko). Nie można w tym celu puścić jednak żadnej z rąk, które trzymamy. Dzieci mogą przechodzić między sobą w dowolny sposób.


Wąż

Dzieci stają w rządku i chwytają się za ramiona. Ostatnie z dzieci wkłada sobie za pasek chustkę, kolorową szarfę lub skrawek materiału. Pierwsze dziecko – czyli głowa węża – ma za zadanie chwycić ten kawałek! Natomiast ostatnie dziecko – ogon – musi za wszelką cenę tego uniknąć. Przy tej zabawie duża ilość śmiechu gwarantowana!


A może na ryby?

Zaczynamy od tego, że dwoje dzieci tworzy sieć, w którą musi złapać biegające wokół „ryby”- inne dzieci. Nie wolno się przy tym rozdzielić. Każde złapane dziecko tworzy kolejne oko sieci, więc rybom coraz trudniej uciec, ale też „sieć” musi współpracować, by łapać kolejne rybki!


Kolorki

Zabawa, która doskonale uczy – prócz współpracy – również umiejętności kontrolowania własnego ciała. Grający umawiają się, że na konkretne hasła wypowiedziane przez osobę prowadzącą grę, będą wykonywane dane gesty. Na przykład: gdy prowadzący rzuci hasło “czerwony” – trzeba przybić piątkę najbliższej osobie po prawo. “Zielony” to stanie na lewej nodze. Na hasło “zając” trzeba przykucnąć w bezruchu. Tę zabawę możecie projektować dowolnie na własne sposoby!


Odwróć koc!

Rozkładamy na ziemi koc, na którym ustawiają się dzieci. Można zrobić więcej grup, wprowadzając dzięki temu do zabawy element konkurencji. Nasi uczestnicy muszą odwrócić koc
na drugą stronę. Nie mogą jednak dotknąć ziemi. Cały czas każdy uczestnik zadania musi znajdować się na kocu. Dzięki tej zabawie nie tylko poćwiczymy umiejętność współpracy, ale także zaobserwujemy jak dzieci radzą sobie z dogadywaniem się z innymi również pod presją czasu.


Łączy nas (nie tylko) kartka

Uczestnicy stają w rzędzie, bardzo blisko siebie. Stykają się ramionami, między które wkładamy im kartki papieru. Zasada jest taka, że karta nie może zostać upuszczona! Teraz wymyślamy zadania, które grupa musi wykonać. Na samym początku nie będzie to zrobienie przysiadu. Kolejnym przejście 3 kroków. Jeśli grupie się to uda, można zwiększyć poziom trudności dodając np. podskakiwanie lub nawet obroty wokół własnej osi!


Szukaj mnie!

Czyli popularna ciuciubabka połączona z zabawą w “ciepło-zimno”. Jednej osobie z grupy zawiązujemy oczy chustką lub opaską. W pomieszczeniu, w którym się bawimy, chowamy jakiś określony wcześniej przedmiot. Zadaniem reszty grupy jest doprowadzić osobę z zawiązanymi oczami do skarbu!


Autografy czas start!

Dzielimy uczestników na grupy. Każda z nich wymyśla sobie osobę, której autograf chciałaby zdobyć – mogą być to celebryci, rodzice, znajomi. Każda grupa wybiera trzy osoby, które będą miały zawiązane oczy. Dwie z nich trzymają pionowo duży arkusz papieru, a trzecia osoba stojąca naprzeciwko nich trzyma nieruchomo flamaster. Reszta grupy musi umiejętnie wydawać polecenia (np. w górę, w dół, w bok itp.) do osób trzymających arkusz, tak aby powstał podpis. Która grupa zrobi to szybciej (lub ładniej) wygrywa!


Źródła: https://www.akademiaprogramowania.pl/solo-czy-w-grupie-jak-cwiczyc-umiejetnosc-wspolpracy/ https://tylkodlamam.pl/dwie-proste-zabawy-wazne-dla-kazdej-rodziny/ https://gryzabawy.pl/

(Materiały przygotowane przez pedagoga i psychologa szkolnego)